Biblia
Biblia, którą posługują się Świadkowie Jehowy
Chrześcijanie, którzy wdają się w dyskusję ze Świadkami Jehowy powinni być świadomi, że tak zwana Biblia, którą posługują się Świadkowie zawiera wiele zmian wprowadzonych do tekstu jedynie w tym celu, by poprzeć doktryny Strażnicy.
Apostoł Piotr powiedział o natchnionych listach Pawła: „są w nich pewne rzeczy niezrozumiałe, które, podobnie jak i inne pisma, ludzie niewykształceni i niezbyt umocnieni przekręcają ku swej własnej zgubie” (2 Piotra 3:16, BW). Zazwyczaj „przekręcanie” Pisma ogranicza się do interpretacji; i tak przez kilkadziesiąt lat postępowało Towarzystwo Strażnica. Zaopatrywało swych zwolenników w egzemplarze Biblii Króla Jakuba (a później w przekład American Standard Version, ponieważ zawiera on imię „Jehowa” w Starym Testamencie). Jednocześnie podawało im szczegółowe instrukcje, co robić, by Pismo wydawało się nauczać, że Bóg zabronił stosowania szczepionek, że Abraham i wierni prorocy zostaną wskrzeszeni na ziemi w 1925 roku, że Bóg natchnął Wielką piramidę w Egipcie, itd. Jednakże były też doktryny, które trudno było wyprowadzić z Biblii Króla Jakuba i przekładu American Standard Version, bez względu na to, jak bardzo starano się przekręcić dany tekst.
Dlatego w latach 50-ych XX wieku przywódcy organizacji Strażnicy przestali się ograniczać do interpretacji, bowiem utworzyli swą własną wersję Biblii, w której zmieniono setki wersetów tak, by pasowały do doktryn Strażnicy. Ponadto ich Przekład Nowego Świata co kilka lat nadal jest pisany na nowo, bowiem wprowadza się dodatkowe zmiany po to, by doprowadzić Słowo Boże do większej zgodności z tym, czego naucza organizacja.
Najczęściej występującą zmianą w Biblii wydanej przez Towarzystwo Strażnica jest wprowadzenie imienia Jehowa w 237 miejscach Nowego Testamentu. Oczywiście tłumacz ma prawo posłużyć się imieniem Bożym Jehowa lub Jahwe w Starym testamencie, wszędzie tam, gdzie w tekście hebrajskim faktycznie pojawia się tetragram JHWH. Tymczasem Towarzystwo Strażnica posunęło się znacznie dalej, wprowadzając imię Jehowa w Nowym Testamencie, choć nie pojawia się ono w jego greckich rękopisach. Chcąc się przekonać, że imię Jehowa nie występuje w grece, wystarczy przyjrzeć się dosłownemu tłumaczeniu angielskiemu, które występuje bezpośrednio pod greckim tekstem w Kingdom Interlinear Translation (Międzywierszowym Przekładzie Królestwa), wydanym przez Towarzystwo.
Rzymian 14:7-9
„Albowiem nikt z nas dla siebie nie żyje nikt dla siebie nie umiera; bo jeśli żyjemy, dla Pana żyjemy; jeśli umieramy, dla Pana umieramy; przeto czy żyjemy, czy umieramy, Pańscy jesteśmy. Na to bowiem Chrystus umarł i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panować” (BW).
Jest to doskonały przykład, który wykazuje, że Przekład Nowego Świata, czyli Biblia Świadków Jehowy jest nieuczciwym przekładem. Zawiera on bowiem wiele wersetów, które zmieniono w celu dopasowania ich do doktryn Strażnicy.
Fragment ten w brzmieniu wyżej cytowanej Biblii Warszawskiej i w praktycznie każdym innym przekładzie ukazuje naszą relację z Chrystusem zarówno w życiu, jak i po śmierci. Werset 9 („Na to bowiem Chrystus umarł i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panować”) jest logicznie powiązany z treścią poprzedzających go wersetów 7 i 8. Lecz zauważmy, jak tłumacze Towarzystwa Strażnica zmienili ten werset w swojej Biblii:
„W gruncie rzeczy żaden z nas nie żyje tylko dla siebie i nikt nie umiera tylko dla siebie; Bo czy żyjemy, żyjemy dla Jehowy, czy też umieramy, umieramy dla Jehowy. Chrystus bowiem w tym celu umarł i ożył, żeby być Panem zarówno umarłych, jak i żywych” (NŚ).
Oddając to samo greckie słowo Kyrios (Pan) jako „Jehowa” w wersetach 7 i 8, oraz „Pan” w wersecie 9, Towarzystwo Strażnica stworzyło logiczny non seguitur – werset 9 nie wynika logicznie z poprzedniej myśli. Pamiętając o tym, że przywódcy Świadków Jehowy nauczają, że „Jehowa” jest imieniem wyłącznie Boga Ojca, i że Jezus Chrystus jest jedynie istotą stworzoną (aniołem), dostrzegamy, iż zupełnie zmienili oni myśl tego fragmentu. W ich wersji podmiot rozważania się zmienia; najpierw jest nim Bóg, a potem, gdy czytamy wersety 8 do 9, podmiotem jest jedno z Jego stworzeń, tak że werset 9 nie jest już dłużej powiązany z tym, co go poprzedza. Nie trzeba być uczonym grecystą, by zauważyć, że przekład tego fragmentu dokonany przez Towarzystwo Strażnica jest błędny.
Wydaje się, że Biblia Świadków Jehowy mówi w Rzymian 14:7-9 o dwóch różnych osobach. Jednak nawet powierzchowne przyjrzenie się wydanemu przez Towarzystwo Strażnica Kingdom Interlinear Translation (Międzywierszowy przekład Królestwa) dowodzi, że we wszystkich trzech wersetach występuje to samo słowo oryginalne Kyrios („Pan”). Jeżeli polski przekład ma być konsekwentny, powinien posługiwać się w całym tym rozważaniu słowem „Pan”.
Lecz dlaczego tłumacze Towarzystwa Strażnica nie oddali Kyrios jako „Jehowa” we wszystkich trzech wersetach? Ponieważ wówczas brzmiałyby tak:
„W gruncie rzeczy żaden z nas nie żyje tylko dla siebie i nikt nie umiera tylko dla siebie; Bo czy żyjemy, żyjemy dla Jehowy, czy też umieramy, umieramy dla Jehowy. Chrystus bowiem w tym celu umarł i ożył, żeby być Jehową zarówno umarłych, jak i żywych” – jest to myśl, która w teologii Strażnicy jest absolutnie nie do przyjęcia!
Również pod wieloma innymi względami Przekład Nowego Świata przekręca wersety, by pasowały do doktryn organizacji.
Czy Przekład Nowego Świata jest lepszą Biblią?
Rzetelność Przekładu Nowego Świata
Niektóre osobliwości Przekładu Nowego Świata
Błędy w Przekładzie Nowego Świata