Urodziny i Imieniny

Urodziny

Rodzaju. 40:20-22 (BT): "Na trzeci dzień, w dniu swoich urodzin, faraon wyprawił ucztę (...). Przełożonego piekarzy zaś kazał powiesić." 

      Organizacja Strażnicy zakazała swym zwolennikom obchodzenia urodzin, posługując się Księgą Rodzaju 40:20-22 jako kluczowym elementem „podstawy biblijnej” tego zarządzenia. W ich mniemaniu słowo urodziny występuje w Biblii jedynie w kontekście faraona z Egiptu i króla Heroda z Galilei (Mat. 14:6 i Mar. 6:21). Obydwaj oni byli poganami i obaj, w związku z tym świętem, odebrali komuś życie. Argumentacja Strażnicy jest następująca: Skoro w Biblii nie opisano, by mężowie wiary obchodzili swoje urodziny, lecz wspomniano tylko o niegodziwych ludziach, którzy to uczynili, to również współczesnym Świadkom Jehowy nie wolno obchodzić urodzin.

      Warto tu odnotować, że podobnie, jak w przypadku innych nauk, nie pozwala się poszczególnemu Świadkowi zbadać Biblii i dojść do tego wniosku. Raczej to tajemnicze ciało kierownicze tego odłamu publicznie ogłosiło oficjalną interpretację i stosuje dyscyplinarne procedury, by narzucić tę politykę wszystkim Świadkom.

      Faraon i król Herod byli samowolnymi władcami i ludźmi stosującymi przemoc; tacy monarchowie mieli zwyczaj dokonywania egzekucji przy różnych okazjach, nie tylko podczas swych urodzin. Co więcej, trudno oskarżyć o naśladowanie sposobu postępowania tych morderców osobę posyłającą kartkę urodzinową lub rodzica przygotowującego tort ze świeczkami na przyjęcie dla dzieci.

      Słowo urodziny pojawia się nie tylko w związku z faraonem i Herodem. Biblia zawiera myśl o takich uroczystościach w pobożnych rodzinach:

      W Hioba 1:4 powiedziano o rodzinie patriarchy Hioba: „A jego synowie chodzili i urządzali ucztę w domu każdego w jego dniu; posyłali też po swoje trzy siostry, które zapraszali, aby z nimi jadły i piły” (NŚ). To, że ‘jego dzień’ odnosi się do urodzin danej osoby staje się jasne, gdy dalej przeczytamy: „Potem Hiob otworzył usta i zaczął złorzeczyć swemu dniowi. Odezwał się Hiob i rzekł; ,Niech przepadnie ten dzień, w którym się narodziłem [...]’” (Hioba 3:1-3, NŚ). Parafraza Księgi Hioba 1:4-5 w przekładzie Living Bible wyraża tę myśl: „Każdego roku, kiedy każdy z synów Joba miał urodziny, zapraszał swych braci i siostry do swego domu na święto. Przy tych okazjach jedli i pili z wielką wesołością. Kiedy kończyły się te urodzinowe przyjęcia [...]”.

      Nawet własny przekład Towarzystwa Strażnica ujawnia, że świętowano narodziny Jana Chrzciciela, gdyż zanotowano takie ogłoszenie anioła: „I będziesz się radował oraz wielce weselił, i wielu się uraduje z jego narodzin” (Łuk. 1:14, NŚ).

      Skoro narodziny Jana Chrzciciela były okazją do radowania się i skoro wierne dzieci Hioba obchodziły swe urodziny, to fakt iż faraon i Herod również świętowali swoje urodziny nie może być logicznie wykorzystywany jako podstawa do zakazywania brania w urodzinowych przyjęciach współczesnym, biblijnie wierzącym ludziom.

Imieniny

"W niektórych krajach na przykład, zwłaszcza katolickich, w dniu oznaczonym jako dzień »świętego« patrona danego imienia solenizanci zamiast urodzin obchodzą tak zwane imieniny. Wszystkie powyższe uwagi na temat urodzin również tutaj znajdują pełne zastosowanie" (Strażnica Nr 17, 1970 s. 19).

       W Biblii nie ma zakazu wyprawiania imienin. Mało tego, Pismo Święte bardzo dowartościowuje fakt nadawania imienia, które następowało ósmego dnia od narodzenia (Łk 2:21, 1:59). Towarzystwo Strażnica zaś bardzo ogólnie rozprawiło się z imieninami wyłając swych czytelników do ‘argumentów’ przeciw urodzinom.

Przeczytaj:
Urodziny i imieniny oraz rocznice i obrączki ślubne według Towarzystwa Strażnica
Niebiblijne tradycje Świadków Jehowy