Krzyż

      Aż do późnych lat dwudziestych XX wieku w publikacjach Towarzystwa Strażnica często powoływano się na śmierć Chrystusa na krzyżu i zamieszczano ilustracje ukazujące Go w ten sposób. Jednakże w późniejszych czasach organizacja zmieniła swoją naukę i w publikacjach Świadków ukazywano Jezusa jako przybitego do „pala tortur” – prostego słupa, pozbawionego belki poprzecznej. Odrzucenie krzyża przez towarzystwo Strażnica przejawia się w dobitnych stwierdzeniach:

      „Żaden dowód biblijny nie zawiera aluzji do tego, że Jezus umarł na krzyżu” (Przebudźcie się!, 8.11.1972r, s.28 [ang]).

      „Materiał dowodowy świadczy więc o tym, że Jezus nie umarł na tradycyjnym krzyżu” (Przebudźcie się!, nr 11/1970-1979r, s.26).

W oczach Świadków Jehowy, którzy przyjmują naukę Towarzystwa, jakoby Jezus został uśmiercony na prostym palu lub słupie, każdy, kto wierzy, że On naprawdę umarł na krzyżu, jest od razu utożsamiany z „fałszywym, pogańskim religiantem”.

fot.1	fot.2	fot.3

      Fotografie 1, 2, 3 pochodzą z książki Justusa Lipsiusa "De Cruce Libri Tres", w której to przedstawia różne sposoby krzyżowania w czasach rzymskich. Autor nie miał jednak wątpliwości co do sposobu ukrzyżowania Jezusa. Na stronie 46-tej stwierdza on:
"Na krzyżu Pana były 4 kawałki drewna, belka pionowa, pozioma, kawałek drewna pod stopy i napis umieszczony u góry"
Opisowi temu najbardziej odpowiadają fotografie nr 2 i 3. Lipsius dalej wyjaśnia:
"Kiedy człowiek, z rękoma rozłożonym, wielbi Boga, przypomina krzyż".
Organizacja Świadków Jehowy zupełnie nie przejmując się tym, co napisał autor, w Strażnicy z 1981 roku zamieściła następujący tekst:
"Na przykład Justus Lipsius, rzymskokatolicki uczony żyjący również w XVI w, zamieścił w swej książce 'De Cruce Liber Primus' rycinę przedstawiającą Jezusa przybitego do prostego pala" (Strażnica 1981, nr 14, s.21).
Towarzystwo Straznica najwidoczniej uznalo, że nikt nie będzie dochodził prawdy i sprawdzał co napisano w książce z XVI wieku. Ponadto, przeglądając publikacje Świadków Jehowy można zauważyć, że kiedykolwiek zamieszczona jest fotografia z książki Lipsiusa, zawsze jest to fotografia nr 1 z postacią umieszczoną na palu. Towarzystwo Strażnica nigdy nie wspomina o tym, że autor ten zamieścił inne sposoby ukrzyżowania i nigdy nie informuje swoich współwyznawców, co faktycznie myślał autor o sposobie ukrzyżowania Jezusa.

       Które narzędzie egzekucji pasuje do biblijnego sprawozdania o śmierci Chrystusa? Tomasz powiedział: „Jeżeli nie zobaczę śladów gwoździ na Jego rekach[...]”, co wskazuje, że w rękach Jezusa nie tkwił jeden gwóźdź, jak to ukazują ilustracje w literaturze Towarzystwa Strażnica, lecz dwa lub więcej gwoździ, co byłoby konieczne, by przybić Jego ręce do przeciwnych końców belki poprzecznej krzyża (Jana 20:25, BP). Z kolei Mateusz odnotowuje „Nad Jego głową wypisano Jego winę [...]” (Mateusza 27:37, BP). Gdyby Chrystus został przybity do prostego Pala z rękami nad głową, jak to przedstawiają ilustracje w publikacjach Towarzystwa Strażnica, to Mateusz prawdopodobnie powiedziałby, że Jego wypisana wina znajdowała się nad jego rękami; skoro jednak powiedział „Nad Jego głową”,oznacza to, iż ręce Jezusa znajdowały się gdzieś indziej.
      Ponadto Pismo Święte wskazuje, że Jezus szedł  na Golgotę „dźwigając krzyż swój” (Jana 19:17, BW). Trudno byłoby człowiekowi poddanemu torturom dźwigać ogromny krzyż lub przenieść „pal tortur” jak to ukazuje Strażnica. Lecz człowiek mógłby, choć z wielkim trudem, ponieść belkę poprzeczną, do której miałby być przybity, która potem byłaby przymocowana za pomocą sznurów do pala. Zgodnie z biblijnymi i archeologicznymi dowodami, na tego rodzaju narzędziu egzekucji umarł Chrystus.